Με μια ανατρεπτική μέθοδο χρήσης της φωτογραφίας ως δημιουργού κόσμων εξίσου υπαρκτών με τον κόσμο στον οποίο κινούμαστε, η Βάλια Γκέντσου με τον φακό της στήνει ένα πλαίσιο ονειρικό, από το οποίο η ασχήμια έχει εξοριστεί διά παντός. Έναν κόσμο που εμπεριέχει πολλούς παράλληλους μικρόκοσμους, με τις λήψεις να μοιάζουν πως προέκυψαν αβίαστα, ενώ την ίδια στιγμή όλα φαίνονται σοφά τοποθετημένα. Οι συνθέσεις της, απόρροια μιας σεμνής ευφυΐας, αφηγούνται ιστορίες πρωτότυπες με μια χροιά παλαίωσης, όπου οι σκιές δεν φέρουν τίποτα το απειλητικό – απλώς μας υπενθυμίζουν ότι κυριαρχούν. Η φαντασία είναι μια κανονικότητα χωρίς μανδύα εξεζητημένο, μα καλοραμμένο και πολυτελή, με αψεγάδιαστες πτυχές, το φως παρεισφρέει διακριτικά για να λειάνει λίγο ακόμη τις ήδη καθαρές γραμμές και οι πρωταγωνιστές της μας προσκαλούν στη δική τους πραγματικότητα αναρωτώμενοι γιατί ακόμη διστάζουμε να διαβούμε το κατώφλι. Οι λύσεις προσφέρονται απλόχερα. Η ποιήτρια-φωτογράφος θα μπορούσε να διατηρεί κατ' αποκλειστικότητα το δικαίωμα του «ανήκειν» σε αυτούς τους κόσμους – δεν αρκείται όμως στο να ακροβατεί μονήρης μεταξύ αυτών συλλέγοντας τα απαραίτητα κάθε φορά θραύσματα για να συνθέσει τις ιστορίες της. Εξασφαλίζει το δικαίωμα της ανεμπόδιστης διέλευσης για όλους όσοι συνεχίζουν να αντιστέκονται στα εφήμερα φαινόμενα των καιρών και αναζητούν μια διαφυγή στη διαχρονική ποίηση, στην κρυμμένη αρμονία, στην κρυστάλλινη απλότητα, τη σπάνια ευαισθησία και την ανεπιτήδευτη ομορφιά.
Εξαιρετικά επιμελημένο, με προσοχή στη λεπτομέρεια, από τη Δώρα Λαβαζού, τον Κώστα Δελχά και τις εκδόσεις iFocus, το διαστάσεων 24 επί 28 εκ. λεύκωμα που «στεγάζει» 143 φωτογραφίες της Β. Γκέντσου χωρισμένες σε θεματικές ενότητες. Οι εδώ αναρτημένες όψεις, λόγω και του velvet sappi magno satin χαρτιού, σαφώς το αδικούν. Αξίζει να το αναζητήσετε. Ελ.